امکان صورت بندی آسیب های اجتماعی ذیل مفهوم مدرن شهر بر بنیان حکمت متعالیه
کد مقاله : 1128-CIPSH (R1)
نویسندگان:
محمد وحید سهیلی *
دانشجوی دکتری دانشگاه باقرالعلوم(ع) قم
چکیده مقاله:
چند سالی است که با توجه به افزایش ناهنجاری های اجتماعی و فرهنگی مسئله آسیب های اچتماعی در ایران ابعاد نظری و عملی تازه ای یافته است. از همین روی دغدغه مندان در حوزه فرهنگ و اجتماع با رویکردهای عملیاتی به دنبال یافتن راهکارهایی به منظور مقابله با این آسیب ها هستند. اما به نظر می رسد عدم توجه به برخی از مباحث بنیادین و نظری سبب درک نادرست از میدان عمل و در نتیجه عدم کارایی و تشخیص به هنگام، در ریشه کنی آسیب های اجتماعی می شود. به این منظور لازم است با درکی صحیح از نسبت تأثیر و تأثرِ میان آسیب های اجتماعی دارای اولویت؛ آسیب اساسی تری که خاستگاه دیگر آسیب های اجتماعی است را شناسایی کنیم. بر اساس این فرض بنیادین که امر اجتماعی در ذات خود فضایی است؛ ایده ی اصلی در پاسخ به مسئله مورد بررسی را بر تحلیل مفهوم فضا و تعین آن در جهان مدرن یعنی شهر قرار دادیم. از این منظر آسیب های اجتماعی لازمه ی متأخر زیست شهری است. بر این اساس در این مقاله با روشی تحلیلی-منطقی ابتدا به تحلیل نسبت فضا و امر اجتماعی به کمکِ رویکردهای نظری معاصر می پردازیم. سپس با ابتناء بر این تحلیل نسبت آسیب های اجتماعی و هویت شهر مدرن را توضیح می دهیم. در نهایت نیز امکانی که مبتنی بر بنیان های حکمت متعالیه در این مسئله فراهم می شود را مورد اشاره قرار می دهیم.