تحلیل تاریخی سیره اهل بیت(ع) در مواجهه با آسیب های اجتماعی
کد مقاله : 1119-CIPSH
نویسندگان:
محمدجواد یاوری سرتختی *
استادیار دانشگاه باقرالعلوم(ع) و معاون آموزش موسسه امام رضا(ع)
چکیده مقاله:
بعد از رحلت رسول خدا(ص) و در دوره حضور اهل بیت(ع)، زمینه ها و عواملی بر بروز یا تداوم ناهنجاری یا آسیبهای اجتماعی که خارج از منطق اسلام بود، تأثیر داشت. شناسایی محورهای آسیب زا از یکسو، شناخت عوامل و زمینه های مؤثر بر آنها از دیگر سو و نحوه مواجهه امامان شیعه به عنوان مصلحان جامعه اسلامی با این آسیبها، پژوهش حاضر را بر آن داشت تا به تحلیلی تاریخی بپرازد و به این سؤال اساسی پاسخ دهد، راهبردها و راهکارهای اهل بیت(ع) در مواجهه با آسیبهای اجتماعی چه بوده است؟ این پژوهش با روش سیره پژوهی و با بهره گیری از مفاهیم بنیادی در دانش تاریخ اجتماعی، ضمن استخراج محورهای آسیب و زمینه های ظهور آن، به واکنش امامان معصوم پرداخت و این نتیجه حاصل گردید که ساختارهای اجتماعی جامعه عصر حضور، وضعیت جغرافیای طبیعی و انسانی و نقش بسیار زیاد عوامل سیاسی باعث تداوم آسیبهای اجتماعی گردید و اهل بیت(ع) ضمن برخورد با آنها، سیاست های لازم در تقویت جامعه را در پیش گرفتند. آنان، ضمن تذکر با رویکرد سلبی همانند نفی تعصب گرایی، تذکر با رویکرد ایجابی همانند بازگشت به سنت نبوی و قرآن کریم و در حوزه عوامل سیاسی نیز، با تقویت دولت در سایه و اجرای سیاست های فقرزدایی، برقراری عدالت، مبارزه با برخی مظاهر فساد و ارائه الگوی زندگی اجتماعی با دو رویه فرهنگی کردن دین و دینی کردن فرهنگ، اهداف خود را پیش بردند.
کلیدواژگان:
آسیب های اجتماعی، زمینه های آسیب زا، سیره اهل بیت(ع)، راهکار مبارزه با آسیب و اصلاح جامعه