خانواده نهاد بنیادین در ساختار جامعه است. تحولات ساختاری و فرهنگی در جوامع جدید، ساختار نهاد خانواده را نیز متحول نموده است. خانواده در اسلام هویت اخلاقی داشته و دارای ساختار عمودی میباشد اما خانواده در فرهنگ مدرن هویت حقوقی دارد و دارای ساختار افقی است. دموکراتیک شدن خانواده، جدیترین آسیب است که خانوادههای اسلامی را دچار مشکلات نموده است. پرسش اصلی این است که دموکراتیک شدن، چگونه خانواده را بحرانی نموده و مانع تحکیم آن بر مبنای آموزههای اسلام میشود؟ برای پاسخ دادن به این پرسش، در ابتدا تصویری اجمالی از منطق و ساختار خانواده در اسلام ارائه میشود. آنگاه فرایند آسیبدیدگی ساختار خانواده، در فرهنگ مدرن و جامعه ایران، بررسی گردیده و کلیه مباحث به صورت ذیل صورتبندی میشوند: الف) انکار تفاوتهای جنسی و آسیبهای از قبیل: 1) بحران هویت جنسی، 2) فروپاشی اقتدار مردانه، 3) زنانه شدن خانواده. ب) انکار نقشهای جنسیتی و آسیبهای از جمله: 1) تضعیف نقشهای مادری و همسری، 2) اشتغال زنان و تضعیف مناسبات عاطفی، 3) تبدیل شدن خانه به خابگاه. ج) فردگرایی حقوقی و پدیدههای سهگانه: 1) مناسبات طلبکارانه، 2) افزایش منازعات خانوادگی، 3) بیخانمانی. نکته قابل توجه اینکه؛ برخی از پدیدههای فوق ممکن است در فرهنگ مدرن نیز آسیب تلقی شود اما هرگز با پیامدهای که برای خانوادهها و جوامع اسلامی دارد قابل مقایسه نیست و همین امر باعث میگردد که محتوای این پژوهش تفاوتهای جدی با پژوهشهای پیدا نماید که در دنیای غرب یا صرفا در چارچوب نظریههای غربی انجام میشود.